تو بیا

تو بیا پنجره را باز کنیم تو بیا نغمه ای آواز کنیم
تو بیا تو بیا تا که در این مات ترین لحظه ی شب یک غزل زندگی آغاز کنیم
تو بیا تا که خدا را با ما با هم محرم راز کنیم
بال ها باز کنیم برویم بالا باز هم بالاتر
تو بیا تا که به سمت خورشید عزم پرواز کنیم

تو بیا سبز شویم تو بیا دست اندر دست ما برای این خاک سرنوشت ساز شویم

تو بیا تا همه یکدل یک رنگ با ستاره ها دمساز شویم

تو بیا ایران را غرق در نور کنیم غرق در خوشبختی از ستم دور کنیم

تو بیا تا شکفیم بار دیگر با هم چشم مزدوران را اینچنین کور کنیم
تو بیا تا یک شب بر فراز این بام بار دیگر چون پیش ساعتی در آنجا نغمه ی الله اکبر
را طنین انداز کنیم

تو بیا تا ما همه با هم چشم ها باز کنیم در میان مردم ناله آغاز کنیم

ناله ای بر حال ساقه ی یاس کنیم ساقه ی بشکسته اندکی ناز کنیم

تو بیا تا که به یاد شهدا قرآن باز کنیم و بخوانیم کمی از سخنان معبود وبدانیم که او اینچنین می گوید
که شهیدان گر چه که به خون غلطیدند اما زنده اند آنان و در نزد یار آنان مهمان اند
تو بیا تا به همه یاد دهیم که خدا نزدیک است و خدا در همه جاست و خدا در همه جاست و به یاد آریم کنون که خدا یاور ماست و بدانیم که او می گوید
ان الباطل کان زهوقا به راستی باطل رفتنی است

تقدیم به تمام آزادگان این کره خاکی